Sam werd van voren aangereden door de bus van een pakketbezorger. Met een whiplash en flinke schade aan zijn gebit tot gevolg. Gelukkig is hij van zijn aanvankelijke hoofdpijn af en gaat het door trouw zijn oefeningen te doen steeds beter.
4 februari vorig jaar reed ik met een collega en een klant over een Limburgs dorpsweggetje. Voor ons reed een pakketbezorger in zo’n hele grote bus. Die stopte bij een huis. Ik stopte zo’n 80 meter achter hem in de berm. Opeens zet hij ‘m in z’n achteruit. Ik dacht: “Nou, hij moet het volgende huis hebben zeker.” Als hij daar gestopt was, was er ook niets aan de hand geweest. Maar hij bleef maar achteruit rijden. Steeds harder. Dus ik toeteren, toeteren… Maar het was al te laat. Hij knalde er van voren echt vol in. Dus de airbags kwamen eruit waar ik met mijn hoofd tegenaan klapte. De klant die ik bij me had ook maar die had alleen een beetje nekklachten.
De collega achterin was ook prima. Maar ik had al een gevoelige nek en die had een flinke knak gekregen. Mijn tanden ook. Mijn kroon en mijn brug waren kapot. Misschien had ik mijn mond open en klapte die hard dicht?... De auto is uiteindelijk total loss verklaard. Dat was een nieuw auto dus het moet flink hard zijn gegaan.
Ik heb tot bijna een jaar lang fysiotherapie gehad. De fysiotherapeut zei dat het een whiplash geweest moet zijn. Daarnaast had ik dus nekklachten en last van mijn rug, met name mijn onderrug.
Begeleider
Ik heb toen contact gehad met een letselschadespecialist van Brandmeester. Die heeft mij echt perfect geholpen. Ik wist niet dat dat allemaal zo geregeld was. Ik had binnen de dienst al gebeld: “Hoe gaan we dit oplossen?” En toen zeiden ze: “Waarschijnlijk wordt er contact met je opgenomen door iemand van Brandmeester en die wordt jouw begeleider. Het was perfect. Ik heb alle facturen die ik had naar hem doorgestuurd. En als ik ergens mee zat dan hoefde ik maar te bellen of te mailen en het werd geregeld.
Hoofdpijn
Uiteindelijk rolt er een bedrag uit. Het leed wat ik een jaar lang heb gehad is daarmee niet vergoed. Maar je moet een keer tevreden zijn. En de meeste klachten zijn weg. Mijn onderrug blijft gevoelig maar dat is nou eenmaal zo. Door fysiotherapie en oefeningen wordt het wel beter dus ik moet dat wel bijhouden. Ik doe nu zonder naar therapie te gaan de oefeningen die ik heb meegekregen en dat gaat redelijk goed. Ik ben gelukkig van de hoofdpijn af die ik in het begin vaak had. Dat was wel waar ik me het meeste zorgen om maakte.
Twee weken thuis
Ik heb twee weken thuis gezeten. Daarna deed ik het wel rustig aan maar ben wel weer aan het werk gegaan. Ik ben een paar keer naar de huisarts gegaan met mijn hoofdpijn en die zei ook: “Ja, dat moet u dus echt de tijd geven.” Als ik dan een paracetamol pakte, ging het wel. Maar ja, als het daarna weer terugkomt dan is het er dus nog gewoon. Ik kon minder geconcentreerd m’n werk doen maar ik heb het wel gedaan. Thuis zitten daar word je ook niet vrolijk van. En ik heb geen fysieke arbeid in mijn werk dus dat ging wel. Ik werk bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit als opsporingsambtenaar.
Witheet
Ik ben geweldig geholpen door Brandmeester. Ik dacht eerst dat je dat allemaal zelf moest doen dus dan is het wel heel fijn als je daar hulp bij krijgt. Je weet de weg ook niet richting de verzekeraars. Want die jongen die ons heeft aangereden zei ijskoud: “Maar ik ben niet tegen jullie aangereden!” Ik werd witheet. Mijn collega heeft ingegrepen. En die klant van ons kreeg een proces-verbaal. Hij zei: ”Heel eerlijk vind ik het natuurlijk niet leuk dat ik door jullie een proces-verbaal krijg. Maar als hier iets van komt dan wil ik wel een verklaring afleggen dat jij stil stond en hij vol gas achteruit reed.” Dat vond ik wel heel fijn. Want als je alleen in de auto zit en iemand zegt zoiets, bewijs dan maar eens dat het andersom was. Maar goed, hij haalde wel het bloed onder m’n nagels vandaan. Daar heb ik buiten het leed nog het meest last van gehad. Maar goed, het is allemaal opgelost en uiteindelijk hebben ze het toch toegegeven.
